Բլոգիդ «Իմ գրադարանը» բաժնում կարդացածդ գրքի (գրքերի) մասին պատմելիս անպայման նշի՛ր բաժինը: Ես ստացել եմ նվեր Քորլայն գիրքը secret santain մեր դպրոցի տնորեն Քնարիկ Ներսիսյան։Ստեղծագործությունը մի աղջկա մասին էր, որը ապրում է իր մայրիկի և հայրիկի հետ։Իրանց տանը կար մի սենյակ,որ արգելված էր մտնել։Բայց մի օր աղջիկը մտավ արգելված սենյակ այնտեղ հանդիպեց մարդկանց, որը պնդում էին, որ իրենք իր մայրիկն և հայրիկն են։
Ի՞նչ գիրք ես կարդում(վերնագիրը, հեղինակի անունը): Հիմա ես շարունակում եմ կարդալ <<Նիլ Գեյմանի>> Քորլայն գիրքը։
Քեզ դուր եկած ամենահետաքրքիր հատվածը կամ արտահայտությունը:Ինձ համար ամենհետաքրքիր հատվածը, որ Քորլայնը գնած արգելված սենյակ։
Առանձնացրո՛ւ հերոսներին, նկարագրի՛ր և բնութագրի՛ր նրանց:Գրքի հերոսներն էին՝Քորլայնը, Մայրիկը, հարյրիկը, կոճակ աչքերով մայրիկը և հայրիկը և երեխաների հոգիները։
Գրի՛ր կարծիք կարդացածդ գրքի մասին:Գիրքը ինձ դուր եկավ սակայն այդ գիրքը ինձ համար միքիջ վախենալու էր։
Կարդացածդ գիրքը ներկայացրո՛ւ ռադիոնութի կամ տեսանյութի միջոցով:
1. Ա և Բ խմբի բառերի տարբերությունը գտի´ր՝ ուշադրություն դարձնելով դրանց սկզբնատառերի գրությանը: Ո՞ր գոյականներն են հասարակ և որո՞նք՝ հատուկ:
Ա. Հայր, տղամարդ, տղա, ուսուցիչ, վարիչ, վարչապետ, անգլիացի, պարսիկ, կին, տատ, իտալուհի, բժշկուհի,քար, վարդ, երկաթ, առյուծ, արջ:
Հասարակ գոյական
Բ. Նաիրա, Արմեն Տիգրանյան, Տիգրան Մեծ, Չալանկ, Մարան, Աֆրիկա (մայր ցամաք), Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ (պետություն), Սևան, Արաքս, Նիագարա (ջրվեժ):
Հատուկ գոյական
2․ 1-ին վարժության միջից դուրս գրիր 5 անձ ցույց տվող, 5 իր ցույց տվող գոյականներ։
Հատուկ անուններ
Նաիրա
Արմեն
Տիգրան
Մարան
Արաքս
Հատուկ անուններ
Քար
Վարդ
Երկաթ
Առյուծ
Արջ
3. Կետերի փոխարեն պահանջվող մեծատառը կամ փոքրատառը գրի´ր:
Նրա պապը սասունցի էր ու շատ էր պատմում սասունցիների մասին; Ուզում էր նմանվել սասունցի Դավթին: էպոսի վերջին հերոսը Փոքր Մհերն է: Գրքի հերոսը մի փոքր տղա է: «Սասունցի Դավիթ» էպոսում հիշատակվում է Պղնձե քաղաքը: Գտածը պղնձե մատանի էր: Կիրակոս Գանձակեցու պատմության մեջ հանդիպում է Պղնձահանք կոչվող վանքը: Ես վստահ եմ, որ Գանձասար լեռը դեռ կարդարացնի իր հպարտ անունը: Ինչե՜ր ասես չկային՝ ոսկե անոթներ ու արձանիկներ, թանկարժեք զարդերը դա մի իսկական գանձասար էր: Պետրոս Առաջինը հովանավորում էր գիտությունն ու արվեստը: Պետրոսն առաջինը հասավ կայանին: Ալեքսանդր Մակեդոնացին գիտեր ամեն մի իրավիճակից դուրս գալու ձևը:
4. Ա և Բ խմբի բառերի տարբերությունը գտի՛ր և լրացրո՛ւ տրված նախադասությունը:
Ա. Երեխա, գրող, նավաստի, գերմանաց, խոհարարուհի, Արտակ, հայ, մարզիկ, նախագահ, նախարար:
Բ. Ծով, ձուկ, երկաթ, պայուսակ, այծ, փիղ. տուփ, խնձոր, սառույց, շուն, կատու, գրիչ, սեղան: Գոյականները բաժանվում են երկու խմբի՝ աձանիշ և իրանիշ։
5. Նախադասությունը լրացրո՛ւ տրված հարցին պատասխանող գոյականներով:
Журавль очень висок на ногах. У нево большие криля и длинные перья. Клюк журавля очень крепкий острый. Гнездо журавль вьёт прямо в ямке. На сухую травку журавлиха кладет два крупных яйца. Молодых журавля родители уводят кусты или камышей. Охота на журавлей в нашей стране запрещена.
Толстяк уселся в позе Будды в одно из этих ужасных синих кресел его кабинета. Улыбнулся, посмотрел мне прямо в глаза и, понизив голос, как он это делал всегда, когда хотел, чтобы его внимательно слушали, сказал:
— Хочешь, я расскажу тебе…
И, не дожидаясь моего согласия, Хорхе начал рассказывать:
— Когда я был маленьким, я обожал цирк, и больше всего в цирке мне нравились звери. Особенно меня привлекал слон, как я потом узнал, любимец и других детей тоже. Во время представления это огромное дикое животное демонстрировало всем свои небывалые вес, размеры и силу… Но после окончания своего номера и вплоть до момента следующего выхода на сцену слон всегда сидел на цепи, один конец которой был привязан к его ноге, а другой — к колышку, вбитому в землю.
Это была всего лишь маленькая деревяшка, уходившая в землю на несколько сантиметров. И хотя цепь была толстая и прочная, мне казалось очевидным, что такое сильное животное, способное вырвать с корнем дерево, могло бы легко выдернуть колышек и убежать.
Это до сих пор остается для меня загадкой.
Что же его держит?
Почему он не убегает?
Когда мне было пять или шесть лет, я еще верил в мудрость взрослых. Я задал эти вопросы, не помню, учителю, отцу или дяде. Один из них объяснил мне, что слон не уходит, потому что он ручной.
Тогда я задал совсем уж очевидный вопрос: «Если он ручной, почему его сажают на цепь?»
Помню, я не получил ни одного внятного ответа. Со временем я забыл о слоне и о загадке его цепи и вспоминал об этом только в компании других людей, тоже задававшихся хоть однажды этим вопросом.
Несколько лет назад я обнаружил, что, к моему счастью, кто-то достаточно мудрый отыскал разгадку:
Цирковой слон не убегает, потому что он с детства был привязан к такому же колышку.
Я закрыл глаза и представил себе беззащитного новорожденного слоненка, привязанного к колышку. Я уверен, что тогда слоненок дергал и тянул изо всех сил, чтобы освободиться. Но, несмотря на все старания, он ничего не добился, потому что тогда кол был слишком прочен для него.
Я представлял себе, как он вечером валился с ног, а наутро пытался снова и снова… Пока в один ужасный для него день он не покорился своей судьбе, признав собственное бессилие.
Этот огромный и мощный слон не убегает из цирка, потому что думает, бедняжка, что не может.
В его памяти осталось это ощущение собственного бессилия, испытанное им сразу после рождения.
И хуже всего, что он больше никогда не ставил под сомнение эти воспоминания.
Никогда больше он не пытался применить свою силу.
— Такова жизнь, Демиан. Мы все немного похожи на слона из цирка: в этом мире мы привязаны к сотням колышков, ограничивающих нашу свободу.
Мы живем, полагая, что «не можем» делать множество вещей, просто потому, что однажды, уже давно, когда мы были маленькими, мы пытались их сделать и не смогли.
Реклама
Тогда мы поступили, как этот слон, мы занесли в свою память следующую установку: «Не мог, не могу и не смогу никогда».
Мы выросли с этой установкой, которую сами себе и дали, и поэтому больше ни разу не пытались выдернуть колышек.
Иногда, слыша звон цепи, мы бросаем взгляд на колышек и думаем:
Не могу и не смогу никогда.
Хорхе сделал долгую паузу. Потом подошел ко мне, сел на пол напротив и продолжил:
— Вот что с тобой происходит, Деми. Над тобой довлеет память о Демиане, которого уже нет, который не смог.
И единственный способ узнать, сможешь ли ты добиться чего-то, — это сделать новую попытку, вложив в нее всю душу…
Всю свою душу!
Отрицательные местоимения
никто
ничто
некого
нечего
никакой
ничей
Выражают отсутствие предмета.
В комнате нет НИКОГО и НИЧЕГО. она ПУСТА.
Отсутствие качества предмета.
У собаки нет НИКАКИХ хозяев.
Отсутствие количества предмета.
1) Его никто не заметил, никто не удерживал. 2) Через пять минут некого не осталось на улице. 3) Больше ждать было некого. 4) Не замечал он нечего. 5) Никто нечего не узнал о Дашеньке. 6) Мне решительно скрывать нечего. 7) А теперь мне выехать не (на) чем, никому лошадей подковать. 8) Им н(в) чём нельзя доверять. 9) Не (на) чем отдохнуть измученному взгляду. 10) Никакими силами и стараниями нельзя было узнать, из чего был сделан его халат.
2. Что случилось с природой? Всё вокруг ожило, словно кто(то) её раскрасил. Потрудилась Художница-Весна! У этой художницы есть свои краски, которые она подарила природе. Своим любимым зелёным цветом она раскрасила растущую травку. Таким же цветом покрыла лес. Голубой она подарила небу, а белый – тем далёкие облака. Смотришь на небо, и тебе кажется, будто по голубому озеру плывут белые лебеди – облака. Но впереди у Весны ещё столько работы! Разные краски понадобятся ей, чтобы создать прекрасаный орнамент, чтобы завершить чудесные превращения!
Քամու առաջացումը: Ինչպես հայտնի է՝ Երկրի մակերևույթի վրա ջերմության անհավասարաչափ բաշխման պատճառով առաջացել են մթնոլորտային բարձր և ցածր ճնշման վայրեր: Մթնոլորտային բարձր ճնշման վայրից օդի զանգվածը տեղափոխվում է ցածր ճնշման վայր, և առաջանում է քամի: Քամու ուժգնությունը կախված է ճնշումների տարբերությունից, իսկ ճնշումների տարբերությունը՝ ջերմաստիճանների տարբերությունից, այսինքն՝ ինչքան մեծ է վերջինս, այնքան ուժեղ է քամին:
Քամու տեսակները: Տարբերում են քամու հետևյալ տեսակները՝ բրիզներ, լեռնահովտային քամիներ, մուսսոններ, պասսատներ: Բրիզները մեղմ քամիներ են, դիտվում են ծովերի, լճերի, մեծ գետերի ու ջրամբարների ափերին: Դրանք առաջանում են հետևյալ կերպ: Ցերեկը ցամաքն ավելի արագ է տաքանում, քան նույն տարածքում գտնվող ջրավազանի ջուրը (լիճ, գետ): Ցամաքի վրա առաջանում է մթնոլորտի ցածր ճնշում, իսկ ջուրը դեռ սառն է, դրա վրա գտնվող օդը չի հասցրել տաքանալ, ուստի ճնշումը բարձր է: Նման պայմաններում ջրի վրայի ավելի սառն ու ծանր օդը տեղափոխվում է դեպի ցամաք՝ ձևավորելով ցերեկային կամ ծովային բրիզը: Երեկոյան ցամաքի մակերեսը սկսում է արագ սառել, գիշերը դրա վրայի օդը խտանում է և ծանրանում: Իսկ ջրային ավազանը դեռևս տաք է: Բնականաբար, դրա վրա օդը նույնպես տաք է, թեթև, իսկ ճնշումը՝ ցածր: Այս դեպքում քամին կփչի ցամաքից դեպի ջրային ավազան՝ ձևավորելով գիշերային կամ ցամաքային բրիզը : Լեռնահովտային քամիները առաջանում են լեռների ու հովիտների միջև, որտեղից էլ ծագել է անունը: Այս քամիները նույնպես օրվա ընթացքում երկու անգամ փոխում են ուղղությունը՝ ցերեկը փչում են հովիտներից դեպի լեռները, իսկ գիշերը՝ լեռներից դեպի հովիտները: Լեռնահովտային քամիներն առավել շատ դիտվում են տարվա տաք սեզոնում՝ երեկոյան ժամերին մեղմացնելով հովիտների տոթը: Դա շատ բնորոշ է Արարատյան գոգավորությանը, մասնավորապես՝ Երևան քաղաքին: Մուսսոններ: Ի տարբերություն բրիզների և լեռնահովտային քամիների՝ մուսսոններն ընդգրկում են ընդարձակ տարածքներ մայրցամաքների և օվկիանոսների միջև: Մուսսոնները, նույնպես երկու անգամ փոխում են իրենց ուղղությունը, սակայն ոչ թե օրվա, այլ՝ տարվա տաք և ցուրտ սեզոնների ընթացքում: Մուսսոն բառն արաբերեն նշանակում է հենց տարվա սեզոն: Տարվա տաք սեզոնին մուսսոնները փչում են ծովից դեպի ցամաք՝ բերելով առատ տեղումներ, իսկ ցուրտ սեզոնին՝ ցամաքից դեպի ծով է: Պասսատներ: Պասսատներն արևադարձային լայնություններից դեպի հասարակած փչող քամիներն են, որոնք իրենց ուղղությունը երբեք չեն փոխում: Պատճառն այն է, որ արևադարձային լայնություններում մթնոլորտային ճնշումն ամբողջ տարվա ընթացքում միշտ բարձր է, իսկ հասարակածային լայնություններում՝ միշտ ցածր:
Հարցեր և առաջադրանքներ
Ի՞նչ է քամին: Ինչպե՞ս է առաջանում:Մթնոլորտային բարձր ճնշման վայրից օդի զանգվածը տեղափոխվում է ցածր ճնշման վայր, և առաջանում է քամի։
Քամու ի՞նչ տեսակներ գիտեք: Որո՞նք են բնորոշ Հայաստանի տարածքին:Տարբերում են քամու հետևյալ տեսակները՝ բրիզներ, լեռնահովտային քամիներ, մուսսոններ, պասսատներ:Լեռնահովտային քամիները բնորոշ են Հայաստանի տարածքին։
Ինչո՞վ են բրիզները տարբերվում մուսսոններից։Ի տարբերություն բրիզների և լեռնահովտային քամիների՝ մուսսոններն ընդգրկում են ընդարձակ տարածքներ մայրցամաքների և օվկիանոսների միջև:
Ինչո՞ւ պասսատները չեն փոխում իրենց ուղղությունը:Պատճառն այն է, որ արևադարձային լայնություններում մթնոլորտային ճնշումն ամբողջ տարվա ընթացքում միշտ բարձր է, իսկ հասարակածային լայնություններում՝ միշտ ցածր:
